Πέρασε ένας σχεδόν χρόνος απο την συνταρακτική αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα, στην πλατεία Συντάγματος...
Η είδηδη δεν έκανε και τόση εντύπωση στην Ελληνική κοινή γνώμη. Πολλοί τον είπαν τρελό η απελπισμένο...
Ο Ισπανός Joaquin Carborell απο την Σαραγόσα.έγραψε και μελοποίησε στη μνήμη του ένα τραγούδι.Το παρουσίασε με αυτά τα λόγια:
Joaquín Carbonell. Zaragoza, 9 de abril de 2012"
Η είδηδη δεν έκανε και τόση εντύπωση στην Ελληνική κοινή γνώμη. Πολλοί τον είπαν τρελό η απελπισμένο...
Ο Ισπανός Joaquin Carborell απο την Σαραγόσα.έγραψε και μελοποίησε στη μνήμη του ένα τραγούδι.Το παρουσίασε με αυτά τα λόγια:
"Me
enteré de la inmolación de Dimitris Christoulas y me conmovió. Un gesto
insólito en estos tiempos, un ejercicio de violencia contra el abuso.
Escribí un artículo para El Periódico. Apareció el viernes. Me di cuenta
de que ahí existía una canción, con el mismo espíritu con que hacíamos
canciones en los años 70. Una canción de protesta. El sábado la escribí.
El domingo 8 le puse la música. El lunes 9 la grabamos en Vinos Chueca
con Granbob. Rudimentariamente. Con las tripas. Esto es lo que ha
salido. Para recordar a aquellos que entienden que para respirar se
necesita oxígeno y dignidad. Como Dimitris".
Joaquín Carbonell. Zaragoza, 9 de abril de 2012"
